فرسودگی

توضیحات

عنوان کتاب: فرسودگی

نویسنده:‌ کریستیان بوبن

مترجم: پیروز سیار

ناشر:‌ آگه

تعداد صفحات: ۱۰۶صفحه

درباره‌ی کتاب فرسودگی

در کتاب فرسودگی، كریستیان بوبن با نثری شعرگونه عشق‌اش را به نویسندگی نشان میدهد. او معتقد است که برای نگارش اثری ادبی نیاز به پایبند بودن به اصول خاصی نیست. او به زمان كودكی‌اش میرود و فعالیتهای کل زندگی‌اش را به سالهای اولیه‌ی زندگی‌اش وابسته میداند. ما در این اثر، با نگاه بوبن به نویسندگی و زندگی و همچنین با طرز فکر او آشنا میشویم.

بخشهایی از کتاب

«من سه ساله‌ام، درون این سن می‌نویسم، حروف الفبا را برمی‌دارم و كلبه یا برج یا قصری درست می‌كنم، اگر این كلبه دیگر مناسب حال من نباشد، یكی دیگر می‌‌سازم یا پابرهنه به راهرو می‌روم و در خانه‌ای كه مركب آن را از هر چیز خالی كرده، یكه و تنها در سه سالگی آواز سر می‌دهم، هرگز از تنهایی تنها نمی‌شوم. همین‌جا توقف می‌كنم، روی این تصویر راهرو.»

«هیچ‌گاه در پی نوشتن نمی‌روم. نوشتن است که به سراغ من می‌آید. چیزی است که از دنیا برون می‌شود و مرا مجروح می‌سازد. نوشتن یعنی خویشتن را مبتلا به هموفیلی یافتن، جاری شدن مرکب از تن به محض نخستین خراشیدگی، گم کردن آنچه هستیم برای به کف آوردن آنچه می‌بینیم… تمایل حقیقی من به نوشتن نبود، به خاموش ماندن بود. نشستن بر آستانه‌ی یک در و نگریستن آنچه می‌آید، بدون افزودن بر همهمه‌ی عظیم دنیا.»

«اتفاقی روی داده است. اتفاقی روی داده است که از آن چیزی نمی‌دانم. اتفاقی روی داده است که از آن چیزی نمی‌دانم و برآنم که این کتاب را بنویسم تا آن را بازگویم، تا آن رویدادی که بار نخست در زندگی‌ کورم کرد، برای بار دوم باز آید تا بر صفحه‌ی کاغذ خیره‌ام سازد. نمی‌دانم به مقاصد خویش خواهم رسید یا نه. نویسندگانی که پیشاپیش می‌دانند کتابشان چگونه خواهد شد نویسنده نیستند، بلکه مخلوقات خدا هستند که دچار جنون امور معقول و جدی و تکلیفی که باید ادا گردد، شده‌اند. من تکیلفی نباید ادا کنم. کتابی باید بنویسم از برای نوری که به من خواهد بخشید.»