دنیایی را تصور کن که… (فلسفه به زبان ساده)

توضیحات

عنوان کتاب: دنیایی را تصور کن که… (فلسفه به زبان ساده)

نویسندگان: بریژیت لابه و میشل پوش

مترجم: پروانه عروج‌نیا

ناشر:‌ آسمان خیال

تعداد صفحات: ۱۱۲صفحه

نظر مصطفی ملکیان درباره‌ی کتاب دنیایی را تصور کن که… (و به طور کلی درباره‌ی مجموعه کتابهای فلسفه به زبان ساده)

به طور خلاصه میتوانید اهمیت کتابهایی را که در این مجموعه (و برای کودکان و نوجوانان) ترجمه شده است بیان کنید؟

من فکر میکنم سه نکته در کتابهایی که به آن اشاره کردید وجود دارد. یکی این‌که از آن حوزه‌هایی که برای آموزش به کودک و نوجوانان لازم است، لااقل سه حوزه‌ی آن مورد توجه نویسندگان این کتابها بوده است؛ حوزه‌ی فلسفه، حوزه‌ی روانشناسی و حوزه‌ی اخلاق. اینها تنها حوزه‌های لازم نیستند، اما این نویسندگان تا جایی که من آثارشان را دیده‌ام، به فلسفه، روانشناسی و اخلاق توجه دارند. نکته‌ی دوم که خیلی برای من مهم است، این‌که مطلقاً این کتابها ایدئولوژیک نیستند یعنی شما میبینید، در عین حال که همه چیز را میگوید، از خود نویسنده اتخاذ موضع نمیبینیم. یعنی برای خود کودک امکان تأمل را فراهم میکند… این مفتوح گذاشتن را مهم میدانم. نتیجه‌گیری قطعی نکردن و ایدئولوژیک نبودن در این کتابها بسیار مهم است. نکته‌ی سوم را هم از قول دیگران (صاحب‌نظران) میگویم و آن، این‌که طرحها و نقاشیهای کتاب به‌لحاظ روان‌شناختی خیلی اهمیت دارد.

فهرست کتاب

عنوان بخشهای اصلی کتاب عبارت اند از:‌ مقدمه؛ زندگی و مرگ؛ آزادی و عدم آزادی؛ خوشبختی و بدبختی؛ خوبی و بدی.

بخشی از کتاب

آیا یک ستاره زنده است؟ پوسته‌ی صدف‌ها زنده است؟ علف زنده است؟ ما می‌دانیم چیزی که زنده است باید تغذیه کند. گُل نور خورشید را جذب می‌کند و آبِ باران را می‌مکد. گُل نیاز به آب، هوا و نور دارد تا بتواند رشد کند و شکوفا شود. ما این را می‌دانیم موجودی زنده است که بتواند تولیدمثل کند یعنی بتواند موجود دیگری مانند خود را به وجود آورد. سنگریزه نمی‌تواند سنگریزه‌ی دیگری را به وجود آورد. اما گرده‌های گل مینا به کمک باد یا زنبور به این طرف و آن طرف برده می‌شوند و به این ترتیب تعداد گل‌های مینا در چمن‌زار زیاد می‌شود.

در سیاره‌ی ما میلیاردها ننوع موجود زنده وجود دارد و تعداد آن‌ها آن‌قدر زیاد است که نمی‌توان همه را شمرد. این شدنی نیست که ما همه‌ی علف‌ها، همه‌ی صدف‌ها، عنکبوت‌ها، بیدهای مجنون، جلبک‌ها، کلاغ‌ها، ماهی‌ها و انسان‌ها یا کرم‌های خاکی را بشماریم. دنیای موجودات زنده دنیای ما انسان‌هاست. امّا طبیعی است که دنیای جلبک‌ها، درخت‌ها، گل‌ها، موش‌های صحرایی، مارها، شیرها، سگ‌ها و پرندگان هم هست. ولی سیارات، سنگ‌ها، شن‌ها، ستارگان یا طلا جزء جهانِ موجودات زنده نیستند. آن‌ها به جهانِ مواد بی‌جان یا مرده تعلق دارند.