بینوایان

توضیحات

عنوان کتاب: بینوایان

نویسنده:‌ ویکتور هوگو

مترجم: محمدرضا پارسایار

ناشر:‌ هرمس

تعداد صفحات: جلد اول: ۱۲۱۰صفحه، جلد دوم ۹۲۴صفحه

کتاب بینوایان از نگاه مصطفی ملکیان

این کتاب در عین این‌که یکی از مشکلات زندگی‌ را رفع میکند، لذتی میدهد که عالی است. کتاب بینوایان را بخوانید و ببینید از لذت سرشار میشوید، در عین حال بینوایان مشکل تضاد شفقت و عدالت را حل میکند که یکی از مشکلات بزرگ زندگی ما است. این رمان را با ترجمه‌ی عالی محمدرضا پارسایار مطالعه کنید.کتاب بینوایان

کتاب بینوایان در سخن‌رانیِ «خدماتِ ادبیّات به فلسفه»

وقتی با شخصی احساسِ همذات‌پنداری و موافقت پیدا میکنم، شناختی از خودام به دست میآورم. وقتی به قهرمانِ داستان نوعی احساسِ منفیّ دارم، از طریقِ احساسِ منفیّ‌ام خودام را میشناسم. مثال بزنم. آیا کسی از دوستان هست که وقتی بینوایانِ ویکتور هوگو را خوانده باشد، با ژاور، مأمورِ پلیسِ کاملاً طرف‌دارِ عدالت، همدلی کند یا همه با ژان والژان که طرف‌دار شفقت بود، همدلی میکنند؟ ممکن است یکی حقّ را به جانبِ ژان والژان همیشه بدهد. بعضی هم میگوییم کسی که خطاء کرده است باید جریمه‌یِ خطاءاش را ببیند. اگر طرف‌دارِ ژاور باشم خودام را میشناسم. اگر طرف‌دارِ ژان والژان هم باشم خودام را میشناسم، چون نه ژان والژان‌ای وجود دارد، نه ژاوری، امّا از طریقِ این دو شخصیّت نوعی خودشناسی به من دست میدهد.

درباره‌ی کتاب

ویکتور هوگو برای این رمان ارزش بسیاری قائل است، چنان که در مارس ۱۸۶۲ به ناشرش مینویسد: «یقین دارم که این کتاب، اگر یکی از مهمترین آثار جهان نباشد، مهمترین اثر من است.». بینوایان اثری رمانتیک به شمار میرود و در عین حال رمانی واقع‌گرا، حماسی، عاشقانه، اجتماعی، تاریخی و فلسفی است که دنیای انسانهای فرودست را ترسیم میکند. این اثر تصویری بسیار دقیق از زندگی فرانسویها، بویژه پاریسیها، در اوایل سده‌ی نوزدهم به دست میدهد. محبوبیت اثر مرهون دقت نویسنده در ترسیم شخصیتهای داستان است. هوگو برخی از شخصیتهای این رمان را از افراد واقعی زمان خود الهام گرفته است. ظاهراً وی از کتاب خاطرات ویدوک، که داستان زندگی فردی به نام اوژن فرانسوا ویدوک را حکایت میکند، بهره‌ی فراوان برده است. این فرد یک زندانی محکوم به اعمال شاقه بود که از زندان گریخت و به زندگی شرافتمندانه روی آورد.

در این رمان، هوگو دست‌کم سه تابلوی بزرگ را به تصویر میکشد: نبرد واترلو، که برای نویسنده نماینگر پایان حماسه‌ی ناپلئون و آغاز عصر بورژوازی است؛ شورش مردم پاریس در ژوئن ۱۸۳۲؛ و عبور ژان والژان از فاضلاب پاریس. اما این رمان به دلیل توصیف کشمکشهای روح آدمی نیز اثری حماسی به شمار میرود: کشمکشهای ژان والژان میان نیکی و بدی، فداکاریهای وی برای رستگاری، ستیز ژاور میان رعایت قوانین اجتماعی و رعایت قوانین اخلاقی.