توضیحات
عنوان کتاب: انسان بینقص: اخلاق در عصر مهندسی ژنتیک
نویسنده: مایکل سندل
مترجم: افشین خاکباز
ناشر: فرهنگ نشر نو
تعداد صفحات: ۱۳۸صفحه
فهرست کتاب انسان بینقص: اخلاق در عصر مهندسی ژنتیک
۱. اخلاق بهبود: دلیل نگرانی ما؛ مهندسی ژنتیک؛ عضلات؛ حافظه؛ قد؛ انتخاب جنسیت؛ ۲. ورزشکاران بیونیک: آرمان ورزشی: تلاش در برابر استعداد؛ بهبود عملکرد: فناوری پیشرفته و فناوری معمولی؛ جوهر بازی؛ ۳. کودکان طراحی شده، والدین طراح؛ شکلدهی و نظارهگری؛ فشار برای عملکرد؛ ۴. اصلاح نژاد کهن و نوین: اصلاح نژاد کهن؛ اصلاح نژاد بازار آزاد؛ اصلاح نژاد لیبرال؛ ۵. مهارت و استعداد: فروتنی، مسئولیت، و همبستگی؛ اعتراضات؛ پروژهٔ سیادت؛ سخن آخر: مسايل اخلاقی جنین: بحث سلولهای بنیادی؛ پرسشهای مرتبط با سلول بنیادی؛ جنینهای تراریخته و جنینهای یدکی؛ جایگاه اخلاقی جنین؛ تحلیل استدلال؛ بررسی پیامدها؛ ضمانت احترام.
بخشی از کتاب
چند سال قبل، زوجی تصمیم گرفتند بچهدار شوند و ترجیح میدادند کودکشان ناشنوا باشد. این دو خود ناشنوا بودند و به این مسئله افتخار میکردند. شارن دوشینو و کندی مککولاف، همچون سایر افرادی که به ناشنوایی میبالند، ناشنوایی را هویتی فرهنگی میدانستند نه معلولیتی نیازمند درمان. دوشینو میگفت: «ناشنوایی فقط یک شیوهٔ زندگی است. ما افراد ناشنوا احساس میکنیم انسان کاملی هستیم و میخواهیم جنبههای شگفتانگیز و عالی جامعهٔ ناشنوایان (نوعی احساس تعلق و دلبستگی) را با کودکانمان شریک شویم. واقعاً احساس میکنیم که ما ناشنواها زندگی غنی و سرشاری داریم».
آنها به امید اینکه بتوانند کودک ناشنوایی را باردار شوند، به دنبال اهداکنندهٔ اسپرمی میگشتند که تا پنج پشت ناشنوا باشد و موفق شدند. پسرشان گاوین ناشنوا متولد شد. این والدین جدید از اینکه انتشار داستان آنها در واشنگتن پست محکومیت گستردهای را به همراه آورد متعجب شدند. بیشتر خشم و عصبانیت مردم ناشی از این اتهام بود که این دو عمداً کودک خود را معلول کردهاند. دوشینو و مککولاف (که زوجی همجنسدوست هستند) نمیپذیرفتند که ناشنوایی معلولیت است و میگفتند که فقط خواستهاند کودکی مثل خودشان داشته باشند. دوشینو میگفت: «فکر نمیکنم کاری که ما کردیم، با کاری که بسیاری از زوجهای عادی موقع بچهدار شدن میکنند تفاوت داشته باشد.»
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.